جوزف نگوین یک نویسنده مشارکت کننده در Investopedia و یک تحلیلگر تحقیق با تجربه در یک کارگزاری اوراق بهادار است.
جولیوس مانسا یک مشاور CFO ، استاد دارایی و حسابداری ، سرمایه گذار و جوایز تحقیقاتی وزارت امور خارجه ایالات متحده در زمینه فناوری مالی است. او دانشجویان مشاغل را در مورد موضوعات مربوط به حسابداری و امور مالی شرکت آموزش می دهد. در خارج از آکادمی ، جولیوس یک مشاور CFO و شریک تجاری مالی برای شرکت هایی است که به خدمات مشاوره ای استراتژیک و ارشد نیاز دارند که به رشد شرکت های خود کمک می کند و سودآورتر می شود.
به سرمایه گذاران که می خواهند تنوع و بازگشت کل اوراق بهادار خود را افزایش دهند ، اغلب توصیه می شود که وارد دارایی های بین المللی شوند. بسیاری از این توصیه ها دریغ می کنند.
در حقیقت ، سه خطرات بزرگی وجود دارد که سرمایه گذاران هنگام ورود به سرمایه گذاری بین المللی اضافه می کنند. دانستن اینکه آنها چه هستند و چگونه می توانید آن خطرات را کاهش دهید ممکن است به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا جهانی شدن ارزش خطر و پاداش های بالقوه را دارد.
1. هزینه های بالاتر معاملات
بزرگترین مانع برای سرمایه گذاری در بازارهای بین المللی ، هزینه معامله اضافه شده است. بله ، ما در دنیای نسبتاً جهانی و متصل زندگی می کنیم ، اما هزینه های معاملات بسته به اینکه در کدام بازار خارجی سرمایه گذاری می کنید ، هنوز هم بسیار متفاوت است. کمیسیون های کارگزاری در بازارهای بین المللی تقریباً همیشه بالاتر از نرخ ایالات متحده است.
غذای اصلی
- هزینه های معاملات خارجی بسیار بیشتر است.
- نوسانات ارز یک لایه اضافی از ریسک در انجام معاملات خارجی است.
- نقدینگی می تواند یک مشکل باشد ، به خصوص هنگام سرمایه گذاری در اقتصادهای نوظهور.
در بالای کمیسیون های کارگزاری بالاتر ، می توان هزینه های اضافی مخصوص بازار محلی نیز وجود داشت. این موارد می تواند شامل وظایف تمبر ، مالیات ، مالیات ، هزینه های پاکسازی و هزینه های مبادله باشد.
به عنوان نمونه ، در اینجا یک تفکیک کلی از خرید سهام واحد در هنگ کنگ توسط یک سرمایه گذار ایالات متحده می تواند به صورت هر تجارت باشد:
| نوع هزینه | هزینه |
| کمیسیون کارگزاری | HK 299 دلار |
| تمبر مالیاتی | 0. 1 ٪ |
| هزینه معاملات | 0. 005 ٪ |
| مبادله معامله | 0. 003 ٪ |
| جمع | HK 299 $ + 0. 108 ٪ |
این حدود 38. 60 دلار در هزینه های هر تجارت ، براساس نرخ ارز در اول اوت 2020 است.
علاوه بر این ، اگر از طریق مدیر صندوق یا مدیر حرفه ای سرمایه گذاری می کنید ، ساختار هزینه بالاتر از حد معمول خواهد بود.
برای مدیر ، روند توصیه سرمایه گذاری های بین المللی شامل مقادیر قابل توجهی از زمان و هزینه صرف شده برای تحقیق و تجزیه و تحلیل است. این ممکن است شامل استخدام تحلیلگران و محققانی باشد که با بازار آشنا هستند و سایر متخصصان با تخصص در صورتهای مالی خارجی ، جمع آوری داده ها و سایر خدمات اداری.
سرمایه گذاری در رسیدهای سپرده گذاری آمریکایی (ADR) گزینه ای برای کسانی است که می خواهند از هزینه های بالاتر خرید دارایی خارجی جلوگیری کنند.
برای سرمایه گذاران ، این هزینه ها در نسبت هزینه مدیریت نشان می دهد.
به حداقل رساندن هزینه ها
یکی از راه های به حداقل رساندن هزینه های معامله در سهام بین المللی ، سرمایه گذاری در رسیدهای سپرده گذاری آمریکایی (ADR) است. درآمدهای سپرده گذاری ، مانند سهام ، ابزارهای مالی قابل مذاکره هستند اما توسط بانکهای آمریکایی صادر می شوند. آنها نماینده سهام یک شرکت خارجی هستند اما به عنوان سهام ایالات متحده تجارت می کنند و هزینه های ارزی را از بین می برد.
ADR ها به دلار آمریکا فروخته می شوند. و این باعث می شود که سرمایه گذاران آنها در برابر نوسانات قیمت ارز آسیب پذیر باشند. یعنی اگر یک ADR را در یک شرکت آلمانی خریداری کنید و ارزش دلار آمریکا در برابر یورو کاهش یابد، ارزش ADR نیز به همین ترتیب کاهش می یابد. البته به هر دو صورت کار می کند، اما خطر وجود دارد.
2. نوسانات ارز
هنگامی که مستقیماً در یک بازار خارجی سرمایه گذاری می کنید (و نه از طریق ADR)، ابتدا باید دلارهای ایالات متحده خود را به ارز خارجی با نرخ تبدیل فعلی تبدیل کنید.
فرض کنید سهام خارجی را به مدت یک سال نگه دارید و سپس آن را بفروشید. این بدان معناست که شما باید ارز خارجی را دوباره به دلار تبدیل کنید. بسته به اینکه دلار در کدام سمت حرکت می کند، این می تواند به بازگشت شما کمک کند یا به آن آسیب برساند.
همین عدم اطمینان است که بسیاری از سرمایه گذاران را می ترساند.
یک متخصص مالی به شما می گوید که راه حل کاهش ریسک ارز این است که به سادگی از قرار گرفتن در معرض ارز خود محافظت کنید. ابزارهای موجود شامل معاملات آتی ارز، اختیار معامله و فوروارد است. اینها استراتژی‌هایی نیستند که اکثر سرمایه‌گذاران به راحتی از آن استفاده می‌کنند.
نسخه کاربرپسندتر این ابزارها صندوق قابل معامله در مبادلات ارزی (ETF) است. مانند هر ETF، اینها نقدینگی و دسترسی خوبی دارند و نسبتاً ساده هستند.
3. ریسک نقدینگی
ریسک دیگری که در بازارهای خارجی به ویژه در بازارهای نوظهور وجود دارد، ریسک نقدینگی است. این خطر عدم امکان فروش سریع یک سرمایه گذاری در هر زمان بدون خطر زیان قابل توجه به دلیل یک بحران سیاسی یا اقتصادی است.
هیچ راه آسانی برای یک سرمایه گذار متوسط برای محافظت در برابر ریسک نقدینگی در بازارهای خارجی وجود ندارد. سرمایه گذاران باید توجه ویژه ای به سرمایه گذاری های خارجی داشته باشند که تا زمانی که می خواهند بفروشند فاقد نقدینگی هستند یا ممکن است نقد شوند.
روش های رایجی برای ارزیابی نقدینگی یک دارایی وجود دارد. یکی از روش‌ها مشاهده پراکندگی پیشنهاد و تقاضای دارایی در طول زمان است. یک دارایی غیر نقدشونده نسبت به سایر دارایی ها دارای اختلاف قیمت پیشنهادی-فروش گسترده تری خواهد بود. اسپردهای باریکتر و حجم بالا معمولاً به نقدینگی بالاتر اشاره دارد.
