نگاهی به بازارهای اولیه و ثانویه

برایان بیرز یک ویرایشگر دیجیتال، نویسنده، تهیه کننده نامزد جایزه امی، و متخصص محتوا با بیش از 15 سال تجربه در نوشتن در مورد امور مالی و حسابداری شرکت، تحلیل بنیادی و سرمایه گذاری است.

مارگریتا یک برنامه‌ریز مالی خبره (CFP®)، مشاور برنامه‌ریزی بازنشستگی خبره (CRPC®)، حرفه‌ای دارای گواهی درآمد بازنشستگی (RICP®) و یک مشاور سرمایه‌گذاری مسئولیت اجتماعی خبره (CSRIC) است. او بیش از 20 سال است که در صنعت برنامه ریزی مالی کار می کند و روزهای خود را صرف کمک به مشتریانش می کند تا وضوح، اعتماد به نفس و کنترل زندگی مالی خود را بدست آورند.

Katrina Ávila Munichiello یک ویراستار، نویسنده، بررسی کننده حقایق و تصحیح باتجربه با بیش از چهارده سال سابقه کار با نشریات چاپی و آنلاین است. در سال 2011، او سردبیر World Tea News، یک خبرنامه هفتگی برای تجارت چای ایالات متحده شد. در سال 2013، او به عنوان سردبیر ارشد استخدام شد تا در تبدیل مجله چای از یک نشریه سه ماهه کوچک به یک مجله ماهانه توزیع ملی کمک کند. کاترینا همچنین به‌عنوان ویراستار کپی در Cloth, Paper, Scisors و به‌عنوان تصحیح‌کننده برای Applewood Books خدمت می‌کرد. از سال 2015، او به عنوان یک حقیقت‌سنجی برای مجلات American Test Kitchen's Cook's Illustrated و Cook's Country کار کرده است. او مقالاتی در The Boston Globe، Yankee Magazine و غیره منتشر کرده است. در سال 2011، او اولین کتاب خود را با عنوان A Tea Reader: Living Life یک فنجان در یک زمان (Tuttle) منتشر کرد. او قبل از کار به عنوان ویراستار، مدرک کارشناسی ارشد بهداشت عمومی را در خدمات بهداشتی دریافت کرد و در بخش مدیریت غیرانتفاعی کار کرد.

کلمه "بازار" می تواند معانی مختلفی داشته باشد، اما اغلب به عنوان یک اصطلاح فراگیر برای نشان دادن بازار اولیه و بازار ثانویه استفاده می شود. در واقع، «بازار اولیه» و «بازار ثانویه» هر دو اصطلاح متمایز هستند. بازار اولیه به بازاری اطلاق می شود که اوراق بهادار در آن ایجاد می شود، در حالی که بازار ثانویه بازاری است که در آن بین سرمایه گذاران معامله می شود.

دانستن نحوه عملکرد بازارهای اولیه و ثانویه برای درک نحوه تجارت سهام، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار کلیدی است. بدون آنها، بازارهای سرمایه بسیار سخت تر و سود کمتری خواهند داشت. ما به شما کمک می کنیم تا بفهمید این بازارها چگونه کار می کنند و چگونه با سرمایه گذاران فردی ارتباط دارند.

خوراکی های کلیدی

• بازار اولیه جایی است که اوراق بهادار ایجاد می شود، در حالی که بازار ثانویه جایی است که آن اوراق توسط سرمایه گذاران معامله می شود.
• در بازار اولیه، شرکت ها سهام و اوراق قرضه جدید را برای اولین بار به عموم می فروشند، مانند عرضه اولیه عمومی (IPO).
• بازار ثانویه اساساً بازار سهام است و به بورس نیویورک، نزدک و سایر مبادلات در سراسر جهان اطلاق می شود.

بازار اولیه

بازار اولیه جایی است که اوراق بهادار ایجاد می شود. در این بازار است که شرکت ها برای اولین بار سهام و اوراق قرضه جدید را به عموم می فروشند. عرضه اولیه عمومی یا IPO نمونه ای از بازار اولیه است. این معاملات فرصتی را برای سرمایه گذاران فراهم می کند تا از بانکی که پذیره نویسی اولیه را برای یک سهام خاص انجام داده است، اوراق بهادار بخرند. IPO زمانی اتفاق می افتد که یک شرکت خصوصی برای اولین بار سهام را برای عموم منتشر کند.

برای مثال، شرکت ABCWXYZ، پنج شرکت پذیره نویس را برای تعیین جزئیات مالی IPO خود استخدام می کند. پذیره نویسان توضیح می دهند که قیمت انتشار سهام 15 دلار خواهد بود. سپس سرمایه گذاران می توانند IPO را با این قیمت مستقیماً از شرکت صادر کننده خریداری کنند.

این اولین فرصتی است که سرمایه گذاران برای مشارکت سرمایه در یک شرکت از طریق خرید سهام آن دارند. سرمایه یک شرکت شامل وجوهی است که از فروش سهام در بازار اولیه ایجاد می شود.

انواع پیشنهاد اولیه

یک پیشنهاد (نسخه) حقوق به شرکت ها این امکان را می دهد که پس از ورود اوراق بهادار به بازار ثانویه، سهام اضافی را از طریق بازار اولیه افزایش دهند. به سرمایه گذاران فعلی حقوق متناسب بر اساس سهامی که در حال حاضر دارند پیشنهاد می شود و دیگران می توانند مجدداً در سهام تازه ضرب شده سرمایه گذاری کنند.

انواع دیگر عرضه های بازار اولیه برای سهام شامل قرار دادن خصوصی و تخصیص ترجیحی است. قرار دادن خصوصی به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا مستقیماً به سرمایه‌گذاران مهم‌تری مانند صندوق‌های تامینی و بانک‌ها بفروشند بدون اینکه سهام را در دسترس عموم قرار دهند. در حالی که تخصیص ترجیحی سهام را به سرمایه گذاران منتخب (معمولاً صندوق های پوشش ریسک، بانک ها و صندوق های مشترک) با قیمت ویژه ای که در دسترس عموم نیست، ارائه می دهد.

به طور مشابه، مشاغل و دولت هایی که می خواهند سرمایه بدهی تولید کنند، می توانند اوراق قرضه کوتاه مدت و بلندمدت جدید را در بازار اولیه منتشر کنند. اوراق قرضه جدید با نرخ کوپنی صادر می شود که مطابق با نرخ بهره فعلی در زمان انتشار است که ممکن است بالاتر یا کمتر از اوراق قرضه قبلی باشد.

نکته مهم در مورد بازار اولیه این است که اوراق بهادار مستقیماً از یک ناشر خریداری می شود.

بازار اولیه

بازار ثانویه

برای خرید سهام، بازار ثانویه معمولاً به عنوان "بازار سهام" شناخته می شود. این شامل بورس نیویورک (NYSE)، نزدک، و همه صرافی های بزرگ در سراسر جهان است. ویژگی تعیین کننده بازار ثانویه این است که سرمایه گذاران بین خود معامله می کنند.

یعنی در بازار ثانویه، سرمایه گذاران اوراق بهادار منتشر شده قبلی را بدون دخالت شرکت های ناشر معامله می کنند. به عنوان مثال، اگر برای خرید سهام آمازون (AMZN) می روید، فقط با سرمایه گذار دیگری سروکار دارید که سهام آمازون را در اختیار دارد. آمازون مستقیماً با این تراکنش درگیر نیست.

در بازارهای بدهی، در حالی که اوراق قرضه تضمین می‌شود که ارزش اسمی کامل را در سررسید به صاحب خود بپردازد، این تاریخ اغلب سال‌ها بعد است. در عوض، دارندگان اوراق قرضه می‌توانند اوراق قرضه را در بازار ثانویه به سود خالص بفروشند، اگر نرخ بهره از زمان انتشار اوراق قرضه آنها کاهش یافته باشد و به دلیل نرخ کوپن نسبتاً بالاتر، آن را برای سایر سرمایه‌گذاران ارزشمندتر کند.

بازار ثانویه را می توان بیشتر به دو دسته تخصصی تقسیم کرد:

بازارهای حراج

در بازار حراج، تمامی افراد و موسساتی که قصد معامله اوراق بهادار را دارند در یک منطقه گرد هم می آیند و قیمت هایی را که مایل به خرید و فروش هستند، اعلام می کنند. به این قیمت‌ها قیمت‌های پیشنهادی و درخواستی گفته می‌شود. ایده این است که یک بازار کارآمد باید با گرد هم آوردن همه طرف‌ها و اعلام عمومی قیمت‌هایشان، حاکم شود.

بنابراین، از نظر تئوری، نیازی به جستجوی بهترین قیمت یک کالا نیست، زیرا همگرایی خریداران و فروشندگان باعث می‌شود که قیمت‌های مورد توافق طرفین پدیدار شود. بهترین نمونه بازار حراج، بورس نیویورک (NYSE) است.

بازارهای دلال

در مقابل، یک بازار دلال نیازی به همگرایی طرفین در یک مکان مرکزی ندارد. بلکه مشارکت کنندگان در بازار از طریق شبکه های الکترونیکی به یکدیگر ملحق می شوند. فروشندگان موجودی اوراق بهادار را نگه می دارند، سپس آماده خرید یا فروش با فعالان بازار هستند. این معامله‌گران از طریق اسپرد بین قیمت‌هایی که اوراق بهادار را با آن خرید و فروش می‌کنند، سود کسب می‌کنند.

نمونه‌ای از بازار معامله‌گران، نزدک است که در آن معامله‌گران، که به‌عنوان بازارساز شناخته می‌شوند، قیمت‌های پیشنهادی و درخواستی را ارائه می‌کنند که در آن مایل به خرید و فروش اوراق بهادار هستند. تئوری این است که رقابت بین فروشندگان بهترین قیمت ممکن را برای سرمایه گذاران فراهم می کند.

بازارهای موسوم به "سوم" و "چهارم" به معاملات بین دلال-فروشندگان و موسسات از طریق شبکه های الکترونیکی خارج از بورس مربوط می شوند و بنابراین به سرمایه گذاران فردی مرتبط نیستند.

بازار فرابورس

گاهی اوقات می شنوید که یک بازار فروش به عنوان بازار خارج از بورس (OTC) شناخته می شود. این اصطلاح در ابتدا به معنای یک سیستم نسبتاً سازمان‌یافته بود که در آن تجارت در یک مکان فیزیکی، همانطور که در بالا توضیح دادیم، انجام نمی‌شد، بلکه از طریق شبکه‌های فروشندگان انجام می‌شد. این اصطلاح به احتمال زیاد از معاملات خارج از وال استریت که در بازار گاوی بزرگ دهه 1920 رونق گرفت، مشتق شده است، که در آن سهام در فروشگاه‌های سهام «بیرون بورس» فروخته می‌شد. به عبارت دیگر، سهام در بورس اوراق بهادار درج نشده بود، آنها «بی تا» بودند.

با گذشت زمان، اما، معنای OTC شروع به تغییر کرد. نزدک در سال 1971 توسط انجمن ملی فروشندگان اوراق بهادار (NASD) ایجاد شد تا نقدینگی را به شرکت‌هایی که از طریق شبکه‌های فروش معامله می‌کردند، بیاورد. در آن زمان، مقررات کمی در مورد معاملات سهام در خارج از بورس وضع شد، چیزی که NASD به دنبال بهبود آن بود. از آنجایی که نزدک در طول زمان برای تبدیل شدن به یک صرافی بزرگ تکامل یافته است، معنای فرابورس نیز مبهم‌تر شده است.

امروزه، اصطلاح خارج از بورس معمولاً به سهامی اطلاق می شود که در بورس اوراق بهادار معامله نمی شوند، مانند نزدک، نیویورک، یا بورس آمریکا (AMEX). این به این معنی است که سهام یا در تابلوی اعلانات خارج از بورس (OTCBB) یا در برگه های صورتی معامله می شود. هیچ یک از این شبکه ها یک صرافی نیستند. در واقع، آنها خود را به عنوان ارائه دهندگان اطلاعات قیمت گذاری اوراق بهادار توصیف می کنند. شرکت‌های OTCBB و ورق صورتی قوانین بسیار کمتری نسبت به آنهایی که سهام را در بورس معامله می‌کنند، دارند. اکثر اوراق بهاداری که به این روش معامله می شوند، سهام پنی هستند یا از شرکت های بسیار کوچک هستند.

به این دلایل، در حالی که نزدک هنوز یک بازار معامله گر و از نظر فنی فرابورس محسوب می شود، نزدک امروزی نیز یک بورس اوراق بهادار است و بنابراین، گفتن اینکه در اوراق بهادار غیر بورسی معامله می شود، نادرست است.

25. 5 تریلیون دلار

ارزش بازار بورس نیویورک، بزرگترین بورس اوراق بهادار جهان، از مارس 2020. بورس‌ها بخشی از بازار "ثانویه" در نظر گرفته می‌شوند.

بازارهای سوم و چهارم

همچنین ممکن است اصطلاحات بازارهای "سوم" و "چهارم" را بشنوید. اینها به سرمایه گذاران منفرد مربوط نمی شود زیرا شامل حجم قابل توجهی از سهام است که باید در هر معامله معامله شود. این بازارها از طریق شبکه های الکترونیکی خارج از بورس با معاملات بین دلال-فروشندگان و مؤسسات بزرگ سروکار دارند.

بازار سوم شامل معاملات فرابورس بین دلال-فروشندگان و مؤسسات بزرگ است. بازار چهارم از معاملاتی تشکیل شده است که بین مؤسسات بزرگ انجام می شود.

دلیل اصلی وقوع این تراکنش‌های بازار سوم و چهارم، اجتناب از قرار دادن این سفارش‌ها از طریق صرافی اصلی است که می‌تواند بر قیمت اوراق بهادار تأثیر زیادی بگذارد. از آنجایی که دسترسی به بازارهای سوم و چهارم محدود است، فعالیت آنها تأثیر چندانی بر سرمایه گذاران متوسط ندارد.

خط پایین

اگرچه همه فعالیتهایی که در بازارهایی که ما در مورد آنها بحث کرده ایم انجام نمی شود ، بر سرمایه گذاران انفرادی تأثیر می گذارد ، اما خوب است که درک کلی از ساختار بازار داشته باشیم. روشی که اوراق بهادار به بازار آورده شده و در مبادلات مختلف معامله می شود ، برای عملکرد بازار بسیار مهم است. فقط تصور کنید که آیا بازارهای ثانویه سازمان یافته وجود نداشت. شما باید شخصاً سرمایه گذاران دیگر را فقط برای خرید یا فروش سهام پیگیری کنید ، که این کار ساده ای نخواهد بود.

در حقیقت ، بسیاری از کلاهبرداری های سرمایه گذاری حول اوراق بهادار می چرخند که بازار ثانویه ندارند ، زیرا سرمایه گذاران مظنون می توانند در خرید آنها فریب خورده باشند. اهمیت بازارها و توانایی فروش امنیت (نقدینگی) اغلب به صورت اعطا می شود ، اما بدون بازار ، سرمایه گذاران گزینه های کمی دارند و می توانند با ضررهای بزرگ گیر بیفتند. وقتی صحبت از بازارها می شود ، بنابراین ، آنچه شما نمی دانید می تواند به شما آسیب برساند و در دراز مدت ، کمی آموزش ممکن است صرفه جویی در هزینه شما باشد.<Pan> اگرچه همه فعالیت هایی که در بازارهایی که ما در مورد آنها بحث کرده ایم بر روی سرمایه گذاران انفرادی تأثیر نمی گذارد ، اما خوب است که درک کلی از ساختار بازار داشته باشیم. روشی که اوراق بهادار به بازار آورده شده و در مبادلات مختلف معامله می شود ، برای عملکرد بازار بسیار مهم است. فقط تصور کنید که آیا بازارهای ثانویه سازمان یافته وجود نداشت. شما باید شخصاً سرمایه گذاران دیگر را فقط برای خرید یا فروش سهام پیگیری کنید ، که این کار ساده ای نخواهد بود.